Kaptan 1

[MedStaR]

Kaptan 1

eflâtun gözlerin olduğunu bilmiyordum 

gece yarısını yaşamaktan yorgunum 

ayazın avucunda unutmuştun ellerini 
önünden geçtiğim halde beni tanımadın 
ben değiştim biliyorum hem sakal bıraktım 
şiirlerim kül rengi kumrular gibi uçuşuyorlar 
bakır çalığı göklere katiyyen tahammülüm yok 
hele paris'in gökleri aklımı başımdan alıyor 
bana seni senden evvelki poitiers'li kızı 
hatırlatıyor 

ayazın avucunda unutmuştun ellerini 

karanlığın arkasında kıvılcım gözlü orospular 
gölgelerine yaslanmış evliya gibi bekliyorlar 

ışıklar kırmızı yandığı zaman duracaksın 

ben değiştim biliyorum hem sakal bıraktım 
soğuk gözlerinde buğulanmıştı ölsen tanıyamazdın 
hatta ricardo bile hani vatansız ricardo 
burnumun dibinden geçti geçen gün beni tanıyamadı 
oysa au vieux chatalet'de akşam sabah beraberdik 
üçümüz viyana kahvesi ve sıcak rom içerdik 
üstelik o krapfen severdi güzel olurmuş rivayet 
neden ve nasıl sevdiğini anlayamadım gitti 

yalnızlıktan da kurtulup yalnız kalmak isterim 

montmarte metrosu civarında seni gözden kaybettim 
o zenci yine arkanda mıydı hiç dikkat etmedim 
ağzında yoksul bir ıslık ıslak bir cigara gibi 
sidney bichet'nin caz havalarını çiğneyip tüküren 
o saklasın varsın seni sevdiğini biliyorum ben 
yüzünün renginden geliyor bütün üzüntüsü 

bir gazete aldım ama evde okuyacağım 

kahvelerden birine girip bir grog ısmarlasam 
seni öldürmek için çareler tasarlasam 
sükût bembeyaz buz tutsa bıyıklarımda 
ve türküm kaybolsa sessizliğin hırçın türküsü 
ve ben unutulsam yazdığım şiirler 
senin için yazdıklarım herkes için yazdıklarım 
eski padişahlar gibi unutulsa birer birer 
ve ben seni unutsam hiç hatırlamasam 
ellerim oldum olasıya seni unutsalar 

yarı gecenin içinden bir zenci sütbeyaz bakıyor 
rue lafatette'de dünden bugüne geçiyorum 
eflâtun gözlerini bir grog kadehinde unuttum.


Linkleri görebilmek için Üye Olun veya Giriş Yapın.
alıntıdır