01-01-2017, 12:07 PM
Sam Shepard tarafından kaleme alınan ve Haluk Bilginer tarafından dilimize çevrilen bir oyun Aşk Delisi. Eski bir motel odasında, en az o oda kadar eski ama hiç eskimeyen bir çiftin aşkına, ızdırabına, acısına ve trajik hikayesine konuk oluyorsunuz. "Trajik" deyip geçmemek lazım aslında. Bu hikaye oldukça derin ve dokunaklı. Yalnızca yetmiş dakikalık ve tek perde oyun, ilerledikçe bazı şeyleri anladığınızı sanıyorsunuz; dakikalar ilerledikçe şaşırıp, daha iyi anlıyorsunuz.
"Gitmekle gidilir mi? Kalmak mı daha zor, gitmek mi? Aşk, her şeye rağmen yaşanılabilir mi? Aradaki bağlar çok güçlü olduğunda kopamamak normal değil mi? Eddie ve May'i duyguları sebebiyle suçlayabilir miyiz bunca yaşanılanların arasında? Suçlu diye bir şey var mı gerçekten de? Sonra ne olmuştur peki?" gibi soru işaretleriyle ayrıldım oyundan. Bu durumdan oldukça mutluyum. Cevaplarını düşünmeye de devam edeceğim.
Aşk Delisi, değer yargılarınızı ve düşüncelerinizi devamlı sorgulattığı gibi, sarsıcı replikleriyle de akılda müthiş bir yer ediyor. Yalnızca repliklerle değil, bütünüyle incelenmesi gereken ve her detayının önem arz ettiği bir oyun.Yormuyor, akıyor ve merak uyandırıyor. Özellikle Barış Dinçel'in dekoruna ve bunun üzerinden izleyiciye verilen metafora aşık oldum. Kısaca bu durumdan şöyle bahsedebilirim: Açığa çıkan sırlarla beraber, kuma gömülü bir kaç nesne de gün yüzüne çıkıyor ve görevini tamamladıktan sonra yeniden kuma gömülüyor. Aynı zamanda duvarların olmaması ve duvarların aslında olması detayı ise sahnede çok büyük bir ferahlık etkisi yaratıyor.
En büyük iş oyunculara düşüyor ve hakkını fazlasıyla veriyorlar. Berk Hakman ve Pınar Çağlar Gençtürk kelimelerin kifayetsiz kalacağı bir performans ve oyun içinde güçlü fiziksel efor sergiliyorlar; izleyicinin ağzı açık kalıyor. Özellikle Berk Hakman, sergilediği oyunculukla duyguları, hormonları ve hafife alınmayacak geçmişi arasında sıkışıp kalmışlığını seyirciye çok fazlaca geçiriyor. Pınar Çağlar Gençtürk çaresiz, çelişkili, özgüveni olmayan; seksi, kendinden emin, intikam duygusu taşıyan bir kadını, başarılı oyunculuğuyla gözler önüne seriyor. Tek bir kadının, değişik tüm ruh hâlleri seyirciye doğru bir şekilde aktarılıyor. Beyti Engin ve Avni Yalçın ise oyunun yıldızları olarak, dahil oldukları her anın enerjisini yükseltiyorlar. Beyti Engin oyunun komedi kısmında var olurken, Avni Yalçın ise yalnızca farklı ses vurgularıyla bile dile gelmeyen boşlukları dolduruyor. Genel olarak baştan sona bu hikayeye inandırıyorlar seyirciyi, bence en önemlisi de bu.
Oyun Atölyesi'nde Aşk Delisi hâlâ devam ediyor. Mutlaka izlemenizi tavsiye ederim. Çünkü sahnede asla tamamlanmayan, bilinçli bir şekilde eksik kaleme alınmış oyun, zihinlerde düşünmeye açık bir son bırakıyor. Belki de oyun sahnede tamamlanıyor. Orası, seyirciye kalıyor işte.^.^
Oyun Künyesi:
Orijinal Adı: Fool for Love
Yazan: Sam Shepard
Çeviren: Haluk Bilginer
Yöneten: Muharrem Özcan
Sahne Tasarımı: Barış Dinçel
Oyuncular: Pınar Çağlar Gençtürk, Berk Hakman, Beyti Engin, Avni Yalçın
Müzik: Çağrı Beklen
Işık Tasarımı: Kemal Yiğitcan
Yardımcı Yönetmen: Tuna Kırlı
Yönetmen Asistanı: Aynur Güçlü
kaynak: ranini.tv